kołowacieć

kołowacieć: {{stl_51}}{{LABEL="twpldekolstrokowaciecacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}kołowacieć{{/stl_39}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}skołowacieć{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (-eję){{/stl_41}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_7}} den Kopf verlieren{{/stl_7}}

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

kołowacieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, kołowaciećeję, kołowaciećeje, kołowaciećciał, kołowaciećcieli {{/stl 8}}– skołowacieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: zapadać na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kołowacieć — Język komuś kołowacieje zob. język 3 … Słownik frazeologiczny
kołowacieć — I ndk III, kołowaciećeję, kołowaciećejesz, kołowaciećej, kołowaciećciał, kołowaciećeli «o zwierzętach: dostawać kołowacizny» przen. pot. «o ludziach: tracić orientację (zwykle na skutek jakiegoś zamętu, zamieszania, bałaganu)» Człowiek… … Słownik języka polskiego
kołowacieć — Tracić rozum; zwariować lub dostać obsesji Eng. To lose mental fitness; to become insane or eccentric 2) Tracić orientację; gubić się; popadać w konfuzję Eng. To become bewildered, disoriented, or confused … Słownik Polskiego slangu
kołowacenie — n I rzecz. od I, II kołowacieć … Słownik języka polskiego
skołowacieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kołowacieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic dictionaries and encyclopedias